Het zit er op! Het cirkeltje is rond. We zijn terug bij af en hebben nu al spijt dat we nog een dag in Lima verblijven. Was de stad aan het begin van onze reis nog wel aantrekkelijk, nu we weten hoe mooi de rest van Peru is valt de smerige, met smog geïnfecteerde hoofdstad alleen maar tegen. Klein lichtpuntje is de vondst van Chinatown, waar Kim zich al snel tegoed doet aan wat lekkere dim sum.

We doden onze tijd in wat winkelcentra en wat souvenirwinkels in het deftige Miraflores. Maar toch blijft het knagen: deze stad staat niet voor wat Peru allemaal te bieden heeft.

In het vliegtuig naar Europa realiseren we ons pas hoe fantastisch de afgelopen weken zijn geweest en wat een divers land Peru eigenlijk is. We zagen de kale, droge woestijn van de kust met de ruige landschappen en ongewone fauna. De prachtige bergen rondom de cañon del colca en Arequipa. We voeren op het hoogst bevaarbare bergmeer ter wereld en kregen logies en ontbijt bij de meest vriendelijke inheemse familie. We maakten de woede van de gewone man mee - protesten en wegblokkades die ons uiteindelijk een stukje ongerept binnenland lieten zien. De jungle betoverde ons met zijn prachtige natuur, de heerlijke hitte en het Thaise eten van ons logeeradres. Cuzco en de Heilige Vallei namen ons mee naar het verleden en toonden ons de meest fotogenieke kant van het land. En tot slot zorgde de Inca Trail voor een letterlijk en figuurlijk hoogtepunt van onze reis: te voet legden we 43 kilometer af over pieken van meer dan 4200m, om uit te komen bij de verloren stad van de Inca's: Machu Picchu.

Ja, we weten het zeker: Perú es mágico!